Bitter Sinaasappel

Bitterorange ( Citrus aurantium ) Rutaceae

Nederlands, Bittersinaasappel, Marmelade sinaasappel , Bitterorange
Frans , Bigarade , Pomerans
Duits ,Pomeranze , Sauer orange, Sevilla orange
Engels , Seville orange,sour orange, bitterorange
Spaans , Naranja amargo,
Italiaans, Arancio amaro , melangolo.

Oorsprong en historie van de soort.

China , Myanmar en India zijn de bakermat van deze ook wel zure orange genoemd. Het was rond het jaar duizend als de Arabieren “Mooren “

deze citrusvruchten naar Sevilla in Spanje brengen . Zij brachten tevens een nieuwe teeltmethoden met gebruikmaking van irrigatie, waardoor de citruscultuur kon opbloeien tot de huidige dag .

En rond 1560 worden deze aangeplant in Noord en Zuid Amerika . Inmiddels in alle citruslanden aangeplant .

Wetenschappelijk onderzoek heeft uitgewezen dat het een spontane kruising is tussen Citrus maxima x Citrus reticulata. Het zijn betrekkelijk kleine ca. 7 á 8 cm , ronde afgeplatte vruchten met een dikke, oranjegele schil, vaak dof van kleur en weinig aantrekkelijk ogend. Het vruchtvlees is zeer vlezig en bevat weinig sap, vergeleken althans met zoete sinaasappels. De smaak is bitterzuur. Niet geschikt voor verse consumptie maar zeer geschikt voor de bereiding van marmelade .

In 1587 verschijnd in Engeland het kookboek “The Book of Cookrye”met het recept van Orangemarmelade ,inmiddels wereldberoemd.

Opslag en bewaring
Bij 10° tot 14°C 1 tot 2 maanden

Aanvoer periode
October tot juli
Marokko ,Spanje , Italië, Frankrijk

Gebruik door consument,horeca en industrie.
Niet geschikt om vers te eten; wel voor het maken van sinaasappelmarmelade , inclusief de schil. Geschikt voor het confijten van de schil de z.g. oranjesnippers . Likeuren als Cointreau en Grand Marnier, Oranjebitter en ookals grondstof voor smaak en geurstoffen . De schillen worden ook gebruikt bij de bereiding van witbier . Het sap en vruchtvlees als marinade voor vlees in de Zuid Amerikaanse keuken . En in de Peruaanse ceviche ( rauwe vis ).

Vele variëteiten van bittere sinaasappels worden gebruikt voor hun essentiële olie, in parfum , of als geneesmiddel. De bittersinaasappel boom wordt gebruikt in de citrusteelt als onderstam bij de meeste citrussoorten .

Voedingswaarde per 100 gram
Energie 36 – 66 kcal
Water 80 g
Eiwit 0,6 g
Koolhydraten 9,7 – 15,2 g
Calcium 50 – 63 mg
IJzer 0.22 – 0.80 mg
Vit. A 0.055 mg
Vit .C 90 – 103.5 mg

Enkele Rassen:

Bittersweet ( Sevilla )
Deze bitterorange is afkomstig uit Spanje en wordt ook wel de echte marmeladesinaasappelgenoemd .

De vruchten zijn wat rommelig van uiterlijk vaak een bobbelige schil. Deze is donker oranje van kleur en bevat bitter en zuur vruchtvlees . Door het hoge pectine gehalte zeer geschikt voor het maken van marmelade .

In Japan heet deze vrucht : Daidai en in China Taitai

Bigaradier Apepu
Deze bitterorange was ten tijde van de kruisvaarder in 1322 al bekend in Frankrijk .Volgens overlevering was het in Nice dat de eerste vruchten zijn gekweekt . Daarna aangeplant in de Orangeriën van Versailles en Parijs . Het zijn grote wat lobbige vruchten met een dunne sachil en donker oranje vruchtvlees . Het stevige vruchtvlees bestaat uit twaalf parten met een naar citroen smakend sap .

Argentine Sour Orange
Deze bitterorange heeft een dikke schil die los om het vruchtvlees zit . De parten of segmenten zijn rijk aan pitten . Het sap heeft een lichte zweem van citroen maar doet ook denken aan grapefruit . Het fruit is zeer geschikt voor verwerking in de keuken .

Bizzaria
De eerste beschrijving van deze bitterorange was in 1674 in Italië. Deze in opgenomen in de collectietuin van Villa Medici in Castello , Florence .

De vruchten zijn vaal oranje van kleur met donkere soms groene strepen ( chimare )

Fasciata
Ook bekend onder de naam : Bigaradier bicolor.

Deze aantrekkelijke vruchten zijn oranje groen gestreept ( Cimare ) . De vruchten en het blad zijn zeer aromatisch van geur.

Het aantal rassen is inmiddels wereldwijd uitgegroeid tot een 50 tal. Die zowel voor de fruitproductie als voor de onderstammen bedoeld zijn zoals : Vermilion Globe, Paraguay, Dadai, Goleta , Oklawaha , African en Rubidoux

Cedraat

Nederlands: Cedraatcitroen
Engels: Citron
Frans: Cédrat
Duits: Zedratzitrone,Zedrate , Zitrone
Spaans: Cidra
Italiaans: Cedro,Cedrone,Cédrat de Corse,Cedro di Diamante
Japans: Bushukan
Chinees : Cheu Yuan
Deze Citroen wordt niet vers gegeten, maar verwerkt tot sukade.
De cedraat is een grote, 10 tot 20 cm lange vrucht met een gewicht tot ± 1,5 kg.
De schil kan tot 70% van het totale gewicht van de vrucht wegen.De vruchten bevatten naast het zure en scherp smakende vruchtvlees meestal 50 to 70 pitten.
Het vruchtvlees ruikt naar cederhout, vandaar ook de naam Cedercitroen.
Aanvoer sporadisch uit Italië, Griekenland en de Verenigde Staten gedurende het jaar rond.

Citrangequat

De Citrangquat is een kruising van Citroen x Kumquat