Raapstelen

Namenia raapstelen

Raapsteel Brassica L.napus var.napus  Cruciferae   1303/321/834/1402/
Namenia of Snijmoes Brassica L.campestris. Cruciferae
ENGELS:Turnip tops, turnip greens
FRANS: Brocolis de raves ,Navette d’été of Quesse améliorée
DUITS:  Rübstiel, Stielmus

Raapstelen behoren tot de zeer vroege voorjaarsgroenten, de teelt vindt voorna­melijk plaats onder glas.
Raapstelen gekweekt uit zaad van de platte witte Meiknol zijn groen tot donker­groen van kleur; de planten worden met wortel en al geoogst en in bosjes ver­kocht.
Raapstelen gekweekt uit zaad van Chinese Kool zijn zacht en geel/groen van kleur, door de gevoeligheid voor diverse ziekten is het aanbod hiervan zeer ge­ring.
Raapstelen gekweekt uit het zaad van Namenia is lichtgroen, met een ingesne­den blad, dat wel doet denken aan Andijvie, het blad is minder stug dan dat van de platte witte Meiknol. Deze Raapstelen worden bij de grond afgesneden en los in kistjes aangevoerd.
Met uitzondering van Namenia worden Raapstelen niet onder rasnaam verkocht.
Glasteelt: aanvoer  van februari-mei;
vollegrondsteelt: juni-begin oktober.
Klasse I:
het produkt moet van goede kwaliteit zijn, vrij zijn van geel blad, praktisch vrij zijn van aarde en al naar gelang de variëteit niet te lang zijn.
Klasse II:
het produkt moet van redelijke kwaliteit zijn, aan de minimumeisen voldoen, doch niet in klasse I kunnen worden ingedeeld.
Er zijn geen sorteringseisen.

Ziekten en gebreken:
1.  Grauwe schimmel (smeul): rotting van het blad en steeltjes;
2.  Bladluizen;
3.  Geelverkleuring;
4.  Schot: doorgeschoten bloemstengel;
5.  Valse meeldauw: geel/witte vlekken op het blad.

Consumptie ± 120 g per hoofd van de bevolking per jaar.

Korte bewaring :Gekoeld:
0-1°C, 90-95% R.V.: 4-8 dagen;
2-5°C, 90-95% R.V.: 2-3 dagen.
Ongekoeld:
afhankelijk van de temperatuur: 1-2 dagen.
Gesneden en verpakt Gekoeld:
0-1°C, 90-95% R.V.: 2-3 dagen;
2-5°C, 90-95% R.V.: 1-2 dagen.

Gekookt als groente en rauw als stamppot.
Bewerking: Rotte, gele en verdroogde blaadjes verwijderen, wortels afsnijden, snijden met een speciale bladgroente-machine.
Snitdikte voor gebruik als gekookte groente, ± 10 mm voor rauw gebruik (stamppot) fijner, daarna goed wassen en centrifugeren tot het aanhangende wa­ter verwijderd is.
N.B.: Het snijden met een groentemachine wordt afgeraden; dit veroorzaakt te veel kneuzingen en grof gesneden stukken. Het produkt moet voorzichtig worden verpakt om kneuzingen te voorkomen. Raapstelen worden verkocht onder de naam steeltjes en kelen.

Voedingswaarde per 100 gram product:
Energie; 46Kj/11kcal
Eiwit:2 gr.
Koolhydraten : 0,5 gr
Vet: 0,1 gr
Calcium: 100 mg
IJzer: 3 mg
Vitamine C: 35 mg
Vitamine A : 2 mg
 

Rassen:
Gewone Groene Wordt ge­kweekt uit het zaad van de consumptieknol Platte Witte Mei.  Het blad is groen tot donkergroen van kleur.  De planten worden in hun geh­eel geoogst en in bosjes ver­kocht.
Gele Malse Gekweekt uit zaad van de Chinese kool.  Het blad is zacht en geel­groen van kleur.  Het aanbod is gering door gevoeligheid voor bepaalde aantastingen.
Namenia Een zelfstandig ras met lichtgroen, ingesneden blad, dat enigszlns aan andij­vie doet denken.  Het blad is minder stug dan dat van de Gewone Groene.  Het wordt meestal bij de grond afge­sneden en los in kistjes aan­gevoerd.
Zie ook bij andere koolgewassen:

 

Rabarber

Rabarber Rheum rhabarbarum L. ( gegolfde rabarber oorsprong Oost Siberië of Rheum rhaponticum L.(Stompe rabarber oorsprong Bulgarije)  Polygonaceae
Engels: Rhubarb
Frans: Rhubarbe
Duits: Rhabarber
Italiaans:Rabarbaro
Spaans:Rapontico
Deens:Rabarber
Zweeds:Rabarber
Rabarber is een overblijvend, dus meerjarig kruidachtig gewas. Het is een belangrijk lid van de familie der Polygonaceae (Duizendknoopfamilie) In de hele wereld komen leden van deze familie voor. De meeste in Nederland geteelde rabarber is van de soort: Rheum rhabarbarum L..Deze vindt zijn oorsprong in Siberie ,in de streken van de Wolga. De oudste gegevens dateren van 5000 jaar voor Chr. uit China en Mongolie .De daar gevonden rabarbersoort  ( Rheum palmatum L. ) werd als medicijn gebruikt,naast de bladstelen gebruikte men ook de wortels van de plant.
In de vroege middeleeuwen was de rabarber in Europa al bekend als geneesmiddel. Pas begin 1600 wordt het gebruik als groenten bekend.
Vooral in het voorjaar is Rabarber een veel gevraagde groente. Ofschoon de voe­dingswaarde van Rabarber niet groot is, wordt het toch gewaardeerd om de mo­gelijkheid er lekkere moes van te maken. Om het produkt te vervroegen wordt de zogenaamde geforceerde teelt toegepast, dit forceren gebeurt in het donker bij een temperatuur van 20°C. De bladstelen van geforceerde Rabarber zijn rose van kleur, de bladeren zijn geel.
Geforceerde Rabarber is sneller gaar en minder zuur dan vollegrondsrabarber.
We onderscheiden rood- en witvoetigen rassen.
Met uitzondering van: Champagne Rood, Goliath en Holsteiner Bloed wordt Ra­barber niet onder rasnaam verkocht.

Aanvoer:
Geforceerde teelt: december-maart;
Vollegrondsteelt: eind maart-half september.
In de winter en het vroege voorjaar is er enige import uit zuid Duitsland en Frankrijk
Het Duitse Rheinland is beroemd om de vroege rabarber, die dankzij de geforceerde teelt al in januari verkrijgbaar is.
In Engeland is de teelt van rabarber naast de beroepsteler een hobby voor veel tuinliefhebbers. Jaarlijks worden er wedstrijden gehouden wie de mooiste, langste of dikste rabarberstelen heeft geteelt. Het aantalrassen is daar dan ook groot. Beroemd is het rabarber festival in Wakefield in Yorkshire- UK
Klasse I:  het produkt moet kwalitatief goed zijn, de kenmerkende eigenschappen van de variëteit bezitten, goed ontwikkeld zijn en praktisch vrij zijn van ziekten, be­schadigingen en gebreken.
Klasse II: het produkt moet kwalitatief redelijk zijn, toegestaan zijn:
–  lichte afwijkingen in kleur, vorm en ontwikkeling;
–  lichte oppervlakkige afwijkingen die bij normaal schillen kunnen worden    verwijderd.

Sorteringseisen:
De sortering moet geschieden naar de lengte van de steel en naar de middellijn van de grootste dwarsdoorsnede in het midden van de lengte.
De lengte mag niet kleiner zijn dan voor:
Klasse I: 25 cm.
Klasse II: 20 cm.
De middellijn mag niet kleiner zijn dan voor:
Klasse I :         geforceerde rabarber: 15 mm;
vollegronds rabarber: 20 mm;
Klasse II:         geforceerde rabarber: 11 mm;
vollegronds rabarber: 15 mm.

Ziekten en Gebreken:
Botrytis: kleine rode plekken op de steel die later nat en bruin worden.

Consumptie: ± 450 g per hoofd van de bevolking per jaar.

Korte bewaring: Onverpakt Gekoeld:
0-1°C, 90-95% R.V.: 2-3 weken;
2-5°C, 90-95% R.V.: 1-2 weken.
Ongekoeld:
afhankelijk van de temperatuur: 1-3 dagen.
Verpakt Gekoeld:
2-5°C, 90-95% R.V.: 1 week
Verpakt Ongekoeld:
afhankelijk van de temperatuur: 2-4 dagen.

Gebruik:
Gekookt als moes, compote, jam en taartvulling. Eventueel boven- en onderdeel van de stelen afsnijden en lange stelen halveren of in drieën snijden.
N.B.: Rabarber met een rood c.q. rose voetje zijn zoeter dan die met een wit voetje. Net als de rode stelen minder zuur zijn dan de groene stelen.
Onverpakte stelen worden snel slap. De houdbaarheid van de verpakte in stuk­ken gesneden stelen wordt beperkt door oxydatie van de snijvlakken, de stelen blijven echter stevig. Het in blokjes snijden moet worden ontraden voor de ver­koop in zelfbediening, omdat de snijvakken spoedig scheuren en bruinverkleuren waardoor het produkt onooglijk wordt. Het is alleen toe te passen bij direct ge­bruik. Rabarber bevat oxaalzuur, het ras Holsteiner Bloed heeft het hoogste gehal­te oxaalzuur.

Voedingswaarde per 100 gram product:
Energie : 46 Kj / 11 kcal
Koolhydraten : 2 gr
Eiwit : 0,5 gr
Vet : 0,1 gr
Calcium : 40 mg
IJzer : 0,5 mg
Vitamine C: 10 mg
Natrium 5 mg
Vitamine B1 : 0,05 mg
Vitamine B2 : 0,02 mg

Rassen:
Goliath Laat ras met  dikke, iets gootvormige stelen.  In geforceerde teelt licht-rood met witte voet, in de buitenteelt groen van kleur en scherp zuur van smaak.
Frambozen Rood of Champagne Rood Midden vroeg ras met uitwendig rode stelen en een rode voet.  Ge­forceerde stelen zijn ook van binnen rood, die uit de bui­tenteelt zijn van binnen groen.
Timperley Early Een zeer vroeg, Engels ras met vrij dunne, enigszins kromme stelen die bij geforceerde teelt lichtrood zijn en bij de buitenteelt groen.
Sutton’s Seedless Een tame­lijk laat ras uit Engeland, met dikke, rechte stelen en een roze voet.  Ze zijn zowel van binnen als van buiten rood.
Versteeg.  Een laat ras met lange, dikke stelen, een witte voet en een groene kleur.  Is vooral geschikt voor de verwerkende industrie.
Holsteiner Bloed Een oud,middenvroeg ras uit Duitsland met kromme, bloed­rode stelen.  Heeft een zeer hoog oxaalzuurgehalte.
Appleton’S Forcing Een Engels ras dat al in de 19e eeuw  is veredeld uit Prince Albert x Hawkes Champagne.
Hawkes Champagne Gekweekt in Engeland, een populaire variëteit om te forceren. In de vollegrond is het een middevroeg ras. Heeft Rode stengels.

 

 

Radicchio Rosso

Radicchio  c.q. Radicchio Rosso
Cichorium intybus var. foliosum  Compositae
Engels: Red –laeves chicory
Frans: Radiccihio, chicorèe sauvage rouge
Duits: Radicchio
In Italie de bakermat van de Radicchio wordt er onderscheid gemaakt tussen de verschillende typen,  t.w.
Radicchio Rosso di Chioggia , een bolronde gesloten krop, rood blad met witte nerf

 

Radicchio di Verona, een ovale ronde gesloten krop, rood blad met witte nerf.
Radicchio Rosso di Treviso IGP- Precoce, een lange, matig gesloten krop,met rood blad en grove witte nerf.
Radicchio Rosso di Treviso IGP-Tardivo, de krop is lang van vorm en los van structuur,grove witte nerf met een weinig bladmoes.

Radicchio Variegato di Castelfranco IGP, een losse krop met grof gekroesd blad, crêmewit van kleur met kleine rode strepen.

IGP is de aanduiding voor beschermde geografisch teeltgebied
Binnen bovenstaande type zijn er verschillende rassen ontwikkeld.
Radicchio wordt ten onrechte ook wel Rode Sla genoemd maar dat is feitelijk niet juist, want het is familie van Witlof en Andijvie
Ook de benaming Roodlof is verwarrend. Deze naam  wordt ook gegeven aan een hybride ras van witlof en radicchio.Mijn voorkeur gaat uit om gewoon deze groente Radicchio Rosso te noemen.
Het kropje bestaat bij het ene ras uit losse blaadjes, bij het andere ras uit een vast gevormd kropje. De blaadjes zijn donkerrood met een witte nerf. Ook Rode kroppen met groene bladranden komt voor, evenals cremewitte kroppen met rode strepen. De smaak is wat bitter. Worden de blaadjes fijn­gesneden en in koud water gezet, dan verdwijnt die bittere smaak grotendeels.
Radicchio Rosso wordt  in Nederland niet onder rasnaam verkocht.
Belangrijkste teeltgebieden zijn de landen rond de Middellandse Zee, met Italië als het belangrijkste land. In de zomermaanden is er aanbod van Nederlandse teelt.
Raddichio heeft een jaarrond aanvoer met de top tussen september – maart.

Inkoop tips:
Kijk vooral in het hart van het kropje, want er komt gauw smet in voor. Bruine randen aan de blaadjes duiden op een oud product

Ziekten en gebreken:
Smet: droge randen. Gevoelig voor dezelfde ziekten en gebreken als witlof en andijvie
Bij voorkeur gekoeld presenteren
Gekoeld:  0-1°C, hoge luchtvochtigheid: 1-2 weken.
Voornamelijk gebruik , rauw in combinatie met andere groenten en/of vruchten als salade.
N.B.: Radicchio tijdens bewaring afdekken tegen uitdrogen.

Rassen:
Rode van Verona ,De langwerpige en opstaande groene bladeren, met roodachtige nerven, kleuren in de herfst rood en in het hart ontstaan dan de vrij ronde, rode krop­jes, die in de wintermaanden worden geoogst.
Rode  van Treviso ,Evenals de Rode van Verona behoort dit ras tot het zgn. witloftype en is het langwerpig van blad. Zelfs de uitgepelde kropjes  zijn langwerpig van vorm en tamelijk los van structuur.  In het algemeen zijn de Italiaanse rassen zeer heterogeen van samenstel­ling.
Cecare, Een nieuw, Neder­lands ras met breed en tamelijk rood blad en een platte groeiwijze  Het ras kropt vroeg en is dus ge­schikt voor zomer~ en herfst teelt in een koel klimaat.
Otello, Een Nederlands ras van het kropslatype en ge­schikt voor de late teelt omdat het enige vorst ver­draagt.  Roodkleuring en kropvorming verlopen iets langzamer dan bij Cecare.
Robin Een ras, ontstaan uit een kruising van radicchio en witlof. Het is geschikt voor het forceren in een koude kuil met dekgrond. Zo ont­staan langwerpige, tamelijk witte kroppen met een rode bladrand.
Chioggia ,Een rozetvormend roodlof ras  van Italiaanse herkomst. De kropjes hebben een bittere smaak en zijn vanaf de zomer tot in de herfst aan de markt.
Verder enkele rassen die in Nederland geteelt worden.
Firebird, Vroege teelt,heeft een goede kropkleur en is redelijk houdbaar na de oogst.
Rubello, Zomer en herfst teelt,vormt veel omblad,heeft een goede kropkleur .In de herfst  gevoelig voor rand.
Scarlati, Zomer en herfst teelt,het is een vroege tot zeer vroege hybride met veel omblad.vaak een wat blede bladkleur.Goede houdbaarheid na de oogst.
Leonardo, zomer en herfst teelt
Indigo ,vroege zomer en herfst teelt
Balou, Palermo, Erfano en Caspio

Anti-oxidanten : Radicchio Rosso is rijk aan anti-oxidanten, dit draagt bij aan een betere weerstand van uw lichaam.
Voedingswaarde per 100 gram product
Energie : 68 kJ/ 16 kcal
Eiwit ; 1 g
IJzer: 0,5 mg
Koolhydraten: 3 g
Calcium: 20 mg
Vet –
Vitamine: B1 , B2 , en C

 

 

Radijs

Radijs Raphanus sativus L. var. radicula Pers.  Cruciferae
Engels: radish
Duits:Radies
Frans: radis
Italiaans: ravanello , rafano
Spaans: rábano
Deens: radis
Zweeds : rädisa.

Radijs wordt al duizenden jaren in China geteeld. Men neemt aan dat China het land van oorsprong is, omdat daar ook wilde vormen van radijs voorkomen. De teelt schijnt echter voor het eerst in de Aziatische landen te zijn beoefend. In Egypte werd radijs al voor de bouw van de piramiden geteeld . In de Griekse oudheid werd de radijs al veel geprezen. Bij de verering van de god Apollo werden reproducties van gouden radijzen gebruikt. De Grieken kenden toen al drie variëteiten van de radijs .De Romeinen noteren aan het begin van onze jaartelling al een tiental variëteiten. Het is vanaf het jaar 1500 dat de verspreiding in de westerse wereld voorzichtig opgang komt. Engeland in 1548, en in1692 Massachusetts –USA. In Nederland is er voor het eerst melding in 1550. Rond 1700 is het L.Burema die melding maakt van radijs als toespijs.
Radijs behoort in Nederland tot de typische voorjaarsgroente, is uitsluitend geschikt om rauw te consumeren en wordt hoofdzakelijk in bosjes aangevoerd; geïmporteerde Ra­dijs is ontdaan van het loof en wordt in zakjes aangevoerd.
De Nederlander koopt liever geboste Radijsjes omdat deze “vers” zijn.Verpakte Radijs kan spoedig muf van smaak zijn.
De aanvoer van Radijs loopt na juni snel terug, dit komt omdat Radijs geteeld bij hogere temperaturen en wisselende vochtvoorzieningen van smaak te scherp wordt en spoedig voosheid en stokkigheid optreedt. De aanvoer van Nederland­se Radijs bestaat voornamelijk uit roodgekleurde rassen, rond van vorm, maar er zijn ook tweekleurige en witte rassen, met halflange, stompe en spitse punt.
Een vrij bekend halflang wit ras met spitse punt en scherpe smaak is de ‘IJspegel’.
We onderscheiden de volgende type radijs: Rode, witte, rode met witte punt, halflang, stomp en spitse Radijs.
Radijs wordt niet onder rasnaam aangevoerd, met uitzondering van het ras ‘IJspegel’ wat ook onder de naam IJskegel verkocht wordt.

Aanvoer in Nederland een jaarrond. Glasteelt: januari-december;
vollegrond: april-juni. Herfstteelt: juli-okt.
Import  van november-maart, o.a.  Belgie , Duitsland ,USA en Zuideuropese landen.

Ziekten en gebreken:
1. Voos: de Radijs is sponsachtig;
2. Knolrot: bruine natte plekken, die stinken, vooral bij verpakte Radijs;
3. Gescheurde knolletjes;
4. Glazigheid;
5. Slappe Radijs.

Presentatie in de winkel:
Bosjes onverpakt met loof, gekoeld presenteren.
In zakjes verpakt met en zonder loof, gekoeld aanbieden.
De consumptie is ± 260 g per hoofd van de bevolking per jaar.

Houdbaarheid:
Onverpakt met loof gekoeld: 0-1°C, 90-95% R.V.: 2-5 dagen; 2-5°C, 90-95% R.V.: 2-3 dagen.
Ongekoeld: afhankelijk van de temperatuur: ± 1 dag.
Verpakt met  loof gekoeld: 0-1°C, 90-95% R.V.: ± 1 week; 2-5°C, 90-95% R.V.: 3-4 dagen.
Ongekoeld: afhankelijk van de temperatuur: ± 1 dag.
Verpakt zonder loof gekoeld:1-2°C, 90-95% R.V.: ± 2 weken;  2-5°C, 90-95% R.V.: ± 1 week.
Ongekoeld;afhankelijk van de temperatuur: 1-2 dagen.
Gebruik: Rauw, geraspt of in plakjes als broodbeleg, in rauwkostschotels en als garnering. Geschikt in de wok, bij Aziatisch eten.
N.B.: Bij ongekoelde bewaring en presentatie wordt Radijs snel voos. Onverpakt worden de knolletjes en het loof snel slap.
Niet-verpakte Radijs droogt snel uit in een koelmeubel, in gesloten geperforeerde polyethyleen zakken rot het loof spoedig, waardoor de knolletjes een muffe smaak krijgen.
Radijs dient gekoeld uitgestald te worden.

VOEDINGSWAARDE: Per  100 gr.:
Energie:          58kj/14 kcal.
kool­hydraten; 2 gr
eiwit;   1 gr
vet;      0,2 gr
calcium;          30 mg
ijzer;    2 mg
vitamine C; 20 mg
vitamine PP.0,2mg

Rassen:
Ronde Rode Broei en Ronde Rode Vollegrond Een hoofdras voor de teelt onder glas en in de vollegrond.  Het blad is soms vrij lang; de knolletjes zijn bolvormig en helder scharlakenrood van kleur.  Sommige selecties, zo­als Scharo en Revosa, wor­den minder snel voos dan andere.
Cherry Belle Een ras met matig lang blad en een flinke, bolronde knol, die helder  scharlakenrood en soms iets roze van kleur is.
Ronde Rode Groot Witp­unt ,Oud ras waarvan de bolronde knolleties van boven paarsrood en van on­deren wit van kleur zijn.  Wordt weinig geteeld.
Ronde Rode Klein Witpunt Eveneens een oud ras.  De bolronde knolletjes zijn paarsrood van kleur en heb een  kleine witte punt.  Ook dit ras wordt verdrong­en door ronde, rode rassen.
Halflange Rood/Witpunt Een ras met slanke, lang­werpige, stompe radijzen, waarvan het bovendeel rood en het onderste deel wit van kleur is.  Flamboyant en Pernot hebben een kleine, witte punt, French Breakfast Lanquette een grote.
IJspegel Halflange, witte radijs met een spitse punt.  De smaak is vrij scherp.
Overige typen en rassen
Radijs met rood vruchtvlees, Red meat
Radijs met groen vruchtvlees, Green Meat , Misato green,
Daikon radijs: Minowase summer cross , Summer crose, April cross Okhura
Zwarte rode radijs: Noir gros rond d’hiver
Paarse radijs van Gournay; Violet d’hiver de Gournay , Long noir d’hiver

 

Rammenas

 

Rammenas :(Raphanus sativus, L. var.niger ) Cruciferae
Rammenas cq. Rettich
Engels:   Black radish, summer –and winter radish
Frans:   Radis noir, Radis d’Hiver , Raifort
Duits:   Rettich, radix
Italiaans : Ramolaccio
Spaans ; rabano negro
Deens; Ræddike
Zweeds: rättika

Hoewel rammenas tot de aller-oudste cultuurgroenten gerekend moet worden, zijn botanici het niet geheel eens over het gebied van herkomst. De meeste onderzoekers beschouwen het oostelijk Middellandse Zeegebied met Klein -Azië als oorsprongsgebied.
Vandaaruit heeft de verspreiding plaatsgevonden naar China en Japan. Enkele onderzoekers menen dat voornoemde gebieden onafhankelijk van elkaar als oorsprong genoemd moeten worden. De oudste bronnen wijzen in de richting van Europa en Klein- Azië als oorsprong van de Rammenas. Zo zouden tijdens de bouw van de pyramide van Cheops, omstreeks 2700 v. Chr. grote hoeveelheden rammenas, uien en knoflook gebruikt zijn om de slaven die het zware werk deden  te voeden.
Uit andere bronnen blijkt dat tussen 400 v. Chr. en 80 n. Chr. de rammenas bekend was bij de oude Grieken en Romeinen. Het zijn de Romeinen geweest die de rammenas verder naar het noorden van Europa hebben gebracht. Pas in de middeleeuwen komt de rammenas naar de Nederlanden. Vanaf ca. 1500 vinden we de rammenas in alle Europese “kruidtboeken”en zaadcatalogi.
Rammenas wordt naar vorm ingedeeld in ronde, halfronde en lange typen en naar kleur in witte, rode, blauwe, bruin/zwarte en zwarte Rammenas.
De witte en de zwarte zijn de meest voorkomende. Het witte halflange en lange type wordt als ‘Rettich’ verhandeld.
Rammenas c.q. Rettich wordt op dezelfde manier gebruikt als Radijs.

Voedingswaarde per 100 gram product:
Energie ; 125 kj/30 kcal
Koolhydraten: 5 gr.
Eiwit: 2 gr.
Vet: 0,2 gr.
Kalium: 400 mg.
Calcium; 120 mg.
IJzer: 2 mg.
Vitamine C: 30 mg.
Vitamine PP: 0,4 mg.
Rammenas en rettich  worden niet onder rasnaam verkocht, met uitzondering van ‘Daikon’ en ‘IJspegel’.

De aanvoer is een jaarrond mede door de import uit Italië,Frankrijk,Turkije en Oostenrijk

Kwaliteitsvoorschriften:
Klasse I:
het produkt moet van goede kwaliteit zijn, de kenmerktende kleur en vorm van de variëteit bezitten, glad en gaaf van huid zijn;
–          vrij zijn van scheuren, schot en insnoeringen;
–          lichte oppervlakkige beschadigingen en verkleuring van het bovenste gedeelte zijn toegestaan, mits dit het uiterlijk en de houdbaarheid niet nadelig beïnvloedt.Het blad, indien aanwezig, moet vers van uiterlijk zijn.
Klasse II:
het produkt moet van redelijke kwaliteit zijn, doch niet in klasse I kunnen wor­den ingedeeld.
Toegestaan zijn:
–          kleine vormafwijkingen, kleine oppervlakkige scheuren en beschadigingen, begin van schot;
–          het bovenste gedeelte mag verkleuring vertonen, met ingegrip van beginnende groenverkleuring.
De sortering moet geschieden naar maximale middellijn van de dwarsdoorsne­de en de lengte van de knol, gemeten vanaf de kop tot de hoogte waarbij de wor­telpunt een maximale doorsnede heeft van 10 mm.
De middellijn voor Rettich, behalve Rettich van het type ‘Daikon’ van de klasse I mag ten hoogste 80 mm zijn. Daikon is een hele grote, dikke Rettich, met een scherpe pikante pittige smaak.
De minimum middellijn voor klasse I en II moet tenminste 30 mm, de mini­mumlengte tenminste 120 mm zijn.
Per verpakkingseenheid voor klasse I mag het verschil in middellijn niet groter zijn dan 15 mm en het lengteverschil niet meer bedragen dan 70 mm.

Ziekten en gebreken:
1.         Voos: de wortel wordt sponsachtig;
2.         Holle wortels;
3.         Glazigheid;
4.         Schot;
5.         Slappe wortel.
N.B.: Rammenas c.q. Rettich met loof wordt onverpakt snel slap, dus afdekken te­gen uitdrogen en eventueel het loof inkorten. De zwarte rassen zijn beter houd­baar dan de witte rassen. IJspegels worden in bosjes aangevoerd.

Gebruik: Wortels schillen of wassen en, geraspt of in dunne plakjes gesneden, rauw eten als broodbeleg of in salades en rauwkostscho­tels. In het buitenland wordt witte rammenas vaak ver­kocht als witte consumptieknol.
Houdbaarheid: Winterrammenas 4 maanden bij 0-1° C en een R.V. van 90-95% lucht­vochtigheid. Zomerram­menas is minder lang houd­baar en wordt snel voos; met blad is ze ongeveer 2 weken houdbaar.

Rassen:
April Cross;  Een daikon F1 –hybride. Deze variëteit kan de hele winter in de grond blijven. Heeft meestal een lengte van ca. 40 cm.
Rex Een Duits zomerras met een halflange, spitse, gladde, witte wortel en een vrij scherpe smaak.  Gevoelig voor voosheid.
Unus Treib Eveneens een Duits zomerras met een spitse, witte wortel, die wat korter en onregelmatiger van  vorm is dan die van Rex.  Ge­voelig voor voosheid.
Minowase Onder deze naam worden in Europa verschillende.japanse hybriderassen op de markt gebracht.  De gladde witte wortels zijn doorgaans zeer lang en cilin­drisch van vorm.  Ze kunnen in de winter vrij lang worden bewaard.  Zonder voosheid.
Münchener Bier Een oud ras met een ronde, witte knol die vrij lang kan worden be­waard.  Zonder voosheid.
Black Spanish Long. Een oude variëteit uit 1882.Een lange zwarte wortel die zowel gekookt als rauw gegeten wordt.
Ronde Zwarte Winter Een oud ras met een ronde zwarte knol kan eveneens lang worden bewaard.  Niet ge­voelig voor voosheid.
Black Spanish Round: Een oude variëteit  zwart van schil met wit vruchtvlees.
Lange Zwarte Winter Oud ras met een halflange, zwarte, stompgepunte wortel.  Eveneens lang te bewa­ren.  Niet gevoelig voor voosheid.

 

Rode Bieten

(  Beta vulgaris L. var. esculenta L. syn. conditiva Alef)
Chenopodiaceae
Engels: red beet, beetroot
Duits: Rote Rübe, Rote Beete
Frans: Betterave potagère( rouge)
Italiaans : Bietola da orto
Spaans: remolacha
Deens: Rødbede
Zweeds: rödbeta

De Beta vulgaris, is afkomstig uit het Middelllandse-zeegebied ,Klein Azie en de Kaukasus . Deze omvat naast de Rode biet ook de Snijbiet, Voederbiet en de Suikerbiet. Aanvankelijk gebruikte men waarschijnlijk alleen het blad als voeding.Rond het begin van onze jaartelling is er melding  bij de Grieken en Romeinen van de biet als voedsel.De biet of kroot is dan nog een bleekrode wortelpen. Pas in de 15e eeuw wordt er in Duitsland melding gemaakt van een rode ronde biet,met de naam ‘Roman beet’. In 1800 waren er in Engeland twee type de land en de ronde. Op het vaste land van Europa is er al meer onderscheid in ronde en lange typen. In 1806 zijn er in Amereika al enkele rassen die met naam en toenaam worden omschreven.Zo zijn er de’ Egyptische platronde’ en de ‘Detroit kogel’ Amerikaanse rassen.In nederland komt de teelt van rode bieten pas aan het einde van de 18e eeuw opgang.
In Nederland wordt de rodebiet onder glas en in de vollegrond geteeld. Het glas­produkt wordt voornamelijk in bossen van 3 stuks aangevoerd, onder de naam ‘Bosbiet’ of ‘Boskroot’. De belangrijkste aanvoer vindt plaats van half april tot half juni.
Voor Bieten/Kroten geldt bij aanvoer tussen 1 april en 1 november een maximum nitraatgehalte van 3.500 ppm. Bij de teelt van Kroten in de vollegrond worden de volgende teeltwijzen onderscheiden: de zeer vroege teelt; de vroege teelt; de zo­merteelt en de herfstteelt
De zeer vroege teelt wordt in mei en begin juni geoogst, en in veel gevallen wor­den deze kroten in bossen van drie stuks verhandeld onder de naam ‘Boskroot’. De vroege teelt wordt geoogst vanaf juni tot half juli. De zomerteelt wordt geoogst in de maanden augustus en september. De herfstteelt wordt geoogst in de maanden oktober en november. De Kroten van deze teelt kunnen eventueel worden bewaard. De Kroten van de laatste drie teelten worden, bijna, altijd zon­der blad verhandeld. Herfstkroten worden vooral geteeld in Noord Holland. On­geveer 30 % van de oogst wordt door de verwerkende industrie afgenomen, waarbij de verwerking tot een gesteriliseerd produkt in glas het belangrijkste is. Kroten worden ook verwerkt tot zoetzure conserven en diepvriesprodukt, ter­wijl het sap wordt gebruikt als kleurstof.
Voor verse consumptie worden vooral gekookte Kroten aangevoerd, omdat de consument niet graag Kroten kookt vanwege de lange kooktijd en, omdat Kroten het beste onder hoge druk kunnen worden gekookt.
Problemen die zich tijdens de bewaring kunnen voordoen, zijn broei, slap wor­den, rotting als gevolg van nog aanwezige loofresten, en aantastingen door schimmels.
Kroten dienen een smalle loofinplant, een ronde vorm, een fijne staart en een donkerrode kleur te hebben. Het inwendige van de Kroot dient ook donkerrood en vrij van lichtgekleurde ringen te zijn, bij zeer vroege en vroege Kroten speelt de kleur een minder belangrijke rol.

 

Roodlof

Roodlof,is een selectie uit de kruising  Witlof x Radichio Rosso.

Roodlof is een selectie uit een kruising van Radiccio Rosso en Witlof.

Het heeft voornamelijk een decoratieve functie bij vers en rauw gebruik.Bij het verhitte verliest het z’n kleur. De smaak is gelijk aan witlof