Paranoot

Pecannoot

Nauw verwant aan de Walnoot is de Pecannoot, in Amerika ook Hyckorynoot genoemd. Het uiterlijk is gelijk een gladde, lichtbruine tot rode walnoot. Gepeld lijkt hij meer op een Walnoot, de smaak is wat zoeter. In Noord Amerika is de Pecanboom een van de belangrijkste en als zodanig gecultiveerd. Er zijn meer dan 100 verschillende cultivars in produktie. Wanneer de wilde Pecannoten verhandeld worden spreken we van ‘Seedlings’. Koel en donker bewaard, blijft de kern van de noot 6 tot 9 maanden vers.

Walnoot

Walnoot   (Juglans regia)  Juglandaceae

Walnoten worden niet op commerciële schaal in ons land geteeld; wel door groenbeheerders en liefhebbers. Dat de teelt nooit is doorgebroken, is waar­schijnlijk te wijten aan het feit dat in het verleden uitsluitend zaailingen ge­bruikt werden. Er bestond toen geen methode van vegetatieve vermeerdering. Een zaailing bezit een zeer lange jeugdperiode waarin de boom niet kan bloeien en dus geen vruchten kan dragen. Bovendien bleken de meeste zaailingen niet te voldoen. Slechte nootkwaliteit, grote gevoeligheid voor ziekten, onvoldoen­de winterhardheid waren bijvoorbeeld eigenschappen die tot gevolg hadden dat het gedrag van vele zaailingen teleurstelde.
Intussen is vegetatieve vermeerdering wel mogelijk geworden door enten of oculeren op onderstam en zijn er betere rassen geselecteerd. Enkele daarvan hebben bewezen ook in ons land goed te voldoen. Dit opent, althans voor lief­hebbers, de mogelijkheid om met succes noten te telen.
Aangezien het onderzoek aan Walnootrassen zeer recent is, moet de hier ge­maakte rassenkeuze als voorlopig worden beschouwd. De in proeftuin aanwezige rassen zijn veelal nog te jong voor een afgewogen oordeel.
De Walnoot  ook wel Okkernoot genoemd behoort tot de groep woudnoten, die in Zuid-Europa, Oost-Azië en Amerika hoort. In ons land werd zij vroeger meer geteeld dan tegenwoordig.
Er zijn verschillende variëteiten, die zich kenmerken door een min of meer har­de schaal en door het al of niet voorzien zijn van een scherp puntje.

Belangrijke variëteiten zijn:
a. Broadview
Tamelijk groot, langwerpig van vorm met een duidelijke naadlijst, waarnaast de schaal diep is ingegroefd. De lichtbruine schaal is niet diep gegroefd. De schaal opent gemakkelijk met de hand. De kern vult de schaal redelijk goed op, maar lost niet zo gemakkelijk; goede smaak.Weinig vatbaar voor blad – en schaalziekten.
 b. Buccaneer
Dit gezonde en redelijk produktieve ras wordt als bestuiver van Broadview aan­bevolen.Tamelijk groot, kort en breed, schaal niet diep gegroefd, lichtbruin van kleur en gemakkelijk met de hand te openen. In sommige jaren komen scheve noten voor als gevolg van onvoldoende kernontwikkeling. De kern is goed van smaak.Weinig vatbaar voor blad- en schaalziekten, maar duidelijk meer dan het ras Broadview.
 

Import rassen:
c.Franquette: harde schaal, puntje, olierijk.
d. Mayette: schaal minder hard, soms met een gering puntje, minder olie bevat­tend. Dit ras wordt als de kwaliteitsnoot met ‘Grenoble’ gestempeld.
e. Parisienne: heeft ook een minder harde schaal, geen puntje, is olierijk, maar tevens zeer goed van smaak.
De kwaliteitsnoten uit Californië zijn voorzien van een gestempeld merk ‘Dia­mond’. In ons land worden de Walnoten meestal in de bolster aangevoerd. In­dien men deze noten van de bolster ontdoet, zijn ze veelal niet lang ooglijk, zodat ze feitelijk na het bolsteren eerst nog gezwaveld moeten worden.